افسردگی یک اختلال روانی رایج است که مشخصه‌ی آن بروز تغییراتی در خلق، ادراک، اشتها و خواب، و تداوم آن حداقل به مدت 2 هفته است. این بیماری هزینه‌های اقتصادی، هیجانی و اجتماعی بسیاری برای مبتلایان، خانواده های آنها و اجتماع در پی دارد. سازمان جهانی بهداشت پیش بینی کرده است که تا سال 2020 این اختلال دومین بیماری بزرگ جهان خواهد بود.

نتایج پژوهش‌ها نشان می دهد که دختران کم‌توان ذهنی در مقایسه با دختران عادی به‌علت بهره‌هوشی پایین و اختلال در رفتار سازشی، در حل مشکلات فردی و اجتماعی نقایص عمده‌ای دارند. یکی از مهمترین اختلالات روانی در افراد کم‌توان ذهنی، افسردگی است. این اختلال پیشرفت آموزشی و عاطفی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. هرچند نشانه های افسردگی در نوجوانی، شبیه به نشانه های افسردگی در بزرگسالان است اما معمولا در دوران نوجوانی همراه با حالتهایی از زودرنجی و تندخویی است  و توقعات افراد افزایش می یابد. افسردگی همچنین در ترکیب با اختلالات دیگر از جمله؛ اضطراب، پرخاشگری و کاهش توجه و تمرکز بروز می‌کند و به‌ویژه در افرادی که در مراکز نگهداری حضور دارند، مشکلات عدیده‌ای را سبب می شود. مشکلات رفتاری در کودکان و نوجوانان کم‌توان ذهنی بیشتر از افراد با بهره هوشی نرمال است.

چندین تحقیق ارتباطی را بین رژیم غذایی فرد با طریقه‌ی عملکرد و احساسات وی نشان داده‌اند. طی این مطالعات مشخص شده است که مصرف مرکبات و میوه ها به ویژه میوه‌های خانواده‌ی توت و هندوانه، سبزیجات به‌ویژه سبزیجات برگ سبز تیره و سبزیجات برگ زرد، ماهی و جانشین‌های گوشت، احتمال ابتلا به افسردگی را کمتر و مصرف گوشت و ماکیان، شیرینی‌ها و غذاهای شیرین، غذاهای آماده ( همبرگر، سوسیس و پیتزا ) آن را بیشتر می‌کنند. مشخص شده است که میزان منیزیم مایع مغزی-نخاعی در افرادی که اقدام به خودکشی کرده اند پایین است. لذا مکمل های دارای منیزیم در درمان افسردگی موثر شناخته شده است. همچنین مطالعات مختلف نشان داده اند که سطوح ویتامین E، ویتامین C، روی، سلنیوم و اسیدهای چرب امگا 3 در افراد مبتلا به افسردگی پایین است و مکمل های آنها، تاثیر مثبتی بر روی خُلقیات دارد. همچنین استفاده از مواد شیمیایی غیر طبیعی (در داروها، رنگ‌ها و طعم‌دهنده های مصنوعی) با بیش تحرکی کودکان کم‌توان ذهنی و سطح توجه و تمرکز پایین آنها مرتبط است. هرچه میزان استفاده از مواد غذایی حاوی رنگهای مصنوعی (پفک، نوشابه، شربت های آماده ، بستنی یخی) بیشتر باشد بر سطح توجه و تمرکز کودک به طور مستقیم تاثیر منفی می‌گذارد. از سوی دیگر مصرف زیاد چای نیز منجر به تشدید این عارضه می شود. با توجه به یافته های تحقیق چنین به نظر می‌رسد که بهبود الگوهای تغذیه‌ای مددجویان کم‌توان ذهنی می تواند در کاهش بسیاری از مشکلات آنها تاثیرگذار باشد. می توان با آموزش به والدین، آموزگاران و اطرافیان، در مورد شناخت مواد غذایی محرک و روشهای جایگزینی آن با مواد غذایی سالم، به کاهش هرچه بیشتر مشکلات این عزیزان کمک کرد.